Neurologische aandoeningen en incontinentie zijn vaak nauw met elkaar verbonden, omdat veel neurologische aandoeningen de controle van lichaamsfuncties beïnvloeden, waaronder plassen en ontlasting. Hier is een overzicht van de verbanden tussen neurologische aandoeningen en incontinentie:
1. Neurologische controle van plassen en ontlasting:
- Centraal zenuwstelsel (CZS): De hersenen en het ruggenmerg spelen een cruciale rol bij de vrijwillige controle van plassen en ontlasting. Zenuwsignalen van de hersenen gaan door het ruggenmerg om de blaas en het rectum te bereiken en hun functie te reguleren.
- Perifeer zenuwstelsel (PNS): Perifere zenuwen verbinden het ruggenmerg met de spieren van de blaas en het rectum, evenals de sluitspieren, waardoor de continentie onder controle kan worden gehouden.
2. Neurologische aandoeningen die van invloed zijn op incontinentie:
- Ruggenmergletsel: Deze kunnen leiden tot verlies van controle over de blaas (urine-incontinentie) of het rectum (fecale incontinentie), als gevolg van de onderbreking van zenuwsignalen tussen de hersenen en deze organen.
- Multiple sclerose (MS): Deze demyeliniserende ziekte van het CZS kan de zenuwbanen verstoren die verantwoordelijk zijn voor de urine- en ontlastingscontrole, wat leidt tot episodes van incontinentie.
- Ziekte van Parkinson: De bewegingsstoornissen en spierstijfheid die met deze ziekte gepaard gaan, kunnen het moeilijk maken om lichaamsfuncties onder controle te houden, waaronder plassen en ontlasting.
- Beroerte: Een beroerte kan de delen van de hersenen beschadigen die verantwoordelijk zijn voor de controle over de blaas of het rectum, wat kan leiden tot incontinentie.
- Dementie en de ziekte van Alzheimer: Cognitieve achteruitgang kan de herkenning van lichaamssignalen aantasten, waardoor de afvoer van urine of ontlasting wordt vertraagd of voorkomen.
- Perifere neuropathieën: Ziekten die de perifere zenuwen aantasten, zoals diabetes, kunnen ook incontinentie veroorzaken door de overdracht van signalen tussen de hersenen en de blaas of het rectum te verstoren.
3. Gevolgen en beheer:
- Psychosociale impact: Incontinentie, vaak geassocieerd met schaamte en verlies van zelfrespect, kan sociaal isolement en depressie verergeren bij patiënten met neurologische aandoeningen.
- Behandelingen: De behandeling van incontinentie bij neurologische patiënten omvat vaak gedragstherapieën, medicijnen, medische hulpmiddelen en soms chirurgische ingrepen, afgestemd op de aard en ernst van de aandoeningen.
4. Multidisciplinaire aanpak:
- De effectieve behandeling van incontinentie geassocieerd met neurologische aandoeningen vereist een multidisciplinaire aanpak, waarbij neurologen, urologen, gastro-enterologen en revalidatieprofessionals betrokken zijn.
Samenvattend is incontinentie als gevolg van neurologische aandoeningen het gevolg van een verminderde zenuwcontrole over de blaas en het rectum en vereist het een specifieke behandeling, afhankelijk van de onderliggende oorzaak.
